تأثیر آموزش شیوه های مختلف تغییر نگرش منفی نسبت به قاعدگی در دانش آموزان دختر دوره راهنمایی شهر اصفهان

مقدمه: نگرش و طرز تلقی یک دختر نسبت به قاعدگی خود در ایفای نقش مادری و سازگاری اجتماعی و زناشویی آینده وی تأثیر بسزایی دارد. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه سه روش آموزشی (آموزش والدین نوجوان، آموزش نوجوانان با استفاده از جزوه آموزشی و آموزش نوجوانان با استفاده از بحث و گفتگو با آنان) برای تغییر نگرش منفی نسبت به قاعدگی بود. روش ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که بر روی 256 دانش آموز دختر 12 تا 14 ساله مدارس راهنمایی شهر اصفهان در سال 1383 انجام شد. برای آموزش هر شیوه آموزشی، دو مدرسه از نواحی مختلف آموزش و پرورش بطور تصادفی انتخاب شدند. یک پیش آزمون قبل و یک پس آزمون بعد از آموزش انجام گرفت که پرسشنامه ای 40 گزینه ای، با مقیاس لیکرت 5 نقطه ای، نگرش آنان را مورد سنجش قرار می داد. از آزمون های t وابسته و تحلیل واریانس و کوواریانس برای تجزیه وتحلیل داده ها در نرم افزار spss استفاده شد. نتایج: میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون نگرش دانش آموزان در شیوه های آموزشی بحث و گفتگو با نوجوانان و آموزش والدین اختلاف معنی داری داشت ولی در شیوه آموزشی ارائه جزوه آموزشی اختلاف معنی دار نبود. در مقایسه سه روش آموزشی، روش بحث و گفتگو با نوجوانان نسبت به سایر روش ها تأثیر بیشتری داشت. نتیجه گیری: برای اصلاح نگرش دانش آموزان نسبت به قاعدگی، روش های بحث و گفتگو مناسب ترین و شیوه آموزش والدین نیز مفید است، ولی روش آموزشی جزوه که بطور معمول در سیستم آموزشی دانش آموزان به کار گرفته می شود، کارآیی کمتری دارد.